• - Ο οπίσθιος χιαστός σύνδεσμος είναι ο μεγαλύτερος και ισχυρότερος σύνδεσμος του γόνατος.
• - Αποτελεί βασικό σταθεροποιητή της οπίσθιας σταθερότητας του γόνατος και δευτερογενώς της στροφικής σταθερότητας αυτού.

Οι ρήξεις του οπισθίου χιαστού συμβαίνουν  συνήθως μετά:

• - Άσκηση μεγάλης έντασης βίας στην πρόσθια επιφάνεια της κνήμης με κατεύθυνση από εμπρός προς τα πίσω (“dashboard injury”).
• - Σε αθλητές (ποδοσφαίρου, rugby, σκι) με παρόμοιο μηχανισμό κάκωσης (άσκηση δύναμης με κατεύθυνση από εμπρός προς τα πίσω).
• - Σε κακώσεις χωρίς άμεση επαφή με υπερέκταση ή υπέρκαμψη του γόνατος.

• - Άμεσα μετατραυματικά (οξεία φάση) η εξέταση του γόνατος είναι δυσχερής. Το είδος της κάκωσης και η σύγκριση με το άλλο γόνατο μπορούν να θέσουν την υπόνοια της ρήξης του οπισθίου χιαστού.
• - Στις 90 μοίρες κάμψης του γόνατος η κνήμη «ολισθαίνει» προς τα πίσω με αποτέλεσμα στην πρόσθια επιφάνεια του γόνατος να δημιουργείται μια άτυπη καμπυλότητα.
• - Στις 90 μοίρες κάμψης του γόνατος η πίεση της κνήμης προς τα πίσω καταδεικνύει μεγάλη οπίσθια αστάθεια (οπίσθιο συρταροειδές σημείο).
• - Απαραίτητη κρίνεται η προσεκτική κλινική εξέταση για τον έλεγχο συνοδών συνδεσμικών κακώσεων του γόνατος (πρόσθιος χιαστός, πλάγιοι σύνδεσμοι).
• - Απλός ακτινολογικός έλεγχος, ακτινογραφίες υπό “stress” της κνήμης προς τα πίσω και μαγνητική τομογραφία του γόνατος είναι απαραίτητες.

• - Ανάλογα με το βαθμό της οπίσθιας μετατόπισης της κνήμης οι ρήξεις του οπισθίου χιαστού ταξινομούνται σε 3 κατηγορίες (1^ου,2^ου, 3^ου βαθμού).
• - Οι ρήξεις του οπισθίου χιαστού συνδέσμου μπορεί να είναι μεμονωμένες ή πολύ συχνά να συνδυάζονται με κακώσεις και άλλων συνδέσμων του γόνατος (έξω πλαγίου, οπίσθιας έξω γωνίας, προσθίου χιαστού συνδέσμου).
• - Οι μεμονωμένες ρήξεις του οπισθίου χιαστού συνδέσμου (ιδιαίτερα 1^ου και 2^ου βαθμού) μπορούν να αντιμετωπιστούν συντηρητικά με τη χρήση δυναμικού νάρθηκα.
• - Χειρουργική θεραπεία προτείνεται στις περισσότερες βλάβες 3^ου βαθμού και σε όλες τις συνδυασμένες βλάβες.

• - Συνδεσμοπλαστική του οπισθίου χιαστού συνδέσμου ονομάζεται η υποκατάσταση του ρηχθέντος χιαστού με τενόντιο μόσχευμα από τον ίδιο ασθενή (αυτομόσχευμα) συνήθως.
• - Οι τύποι μοσχευμάτων που χρησιμοποιούνται συνήθως είναι:
  • - Οι οπίσθιοι μηριαίοι (ισχνός και ημιτενοντώδης)
  • - Ο επιγονατιδικός τένοντας
  • - Ο τένοντας του τετρακεφάλου
  • - Αλλομόσχευμα (ανθρώπινο κυρίως σε περιπτώσεις πολυσυνδεσμικών βλαβών).

• - Πραγματοποιούνται οστικά τούνελ στον μηρό και την κνήμη από όπου διαπερνά το μόσχευμα και σταθεροποιείται με υλικά όπως απορραφήσιμοι κοχλίες, μεταλλικά κουμπιά (buttons), καρφίδες (Brossard, Boutsiadis et al, Artrhoscopy Techniques 2017) http://www.arthroscopytechniques.org/cms/attachment/2109165481/2082823059/mmc1.mp4

• - Κατά τη συνδεσμοπλαστική του οπισθίου χιαστού χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή λόγω της γειτονίας αυτού με τα αγγεία και νεύρα στην οπίσθια πλευρά της άρθρωσης του γόνατος (ιγνυακή αρτηρία, κνημιαίο-περονιαίο νεύρο).

• - Ο ασθενής θα πρέπει να γνωρίζει πως η αποκατάσταση μετά τη συνδεσμοπλαστική του οπισθίου χιαστού είναι χρονικά πιο βραδεία σε σύγκριση με αυτή του οπισθίου χιαστού.
• - Μερική φόρτιση του σκέλους με βακτηρίες μασχάλης και ελεγχόμενο εύρος κίνησης του γόνατος εφαρμόζεται μέχρι και 6 εβδομάδες μετεγχειρητικά.
• - Φόρτιση του σκέλους με τη βοήθεια ειδικού νάρθηκα γόνατος πραγματοποιείται μέχρι και 12-16 εβδομάδες μετεγχειρητικά.
• - Αντικειμενικός έλεγχος της σταθερότητας του γόνατος πραγματοποιείται 6 μήνες μετεγχειρητικά
• - Επιστροφή στις αθλητικές δραστηριότητες επιτρέπεται μεταξύ 9 και 12 μηνών μετεγχειρητικά.